TUTAMADIM KANATLARINI BE !

Aşk dedikleri hüzünden kavrulmuş olmalı.
Hep ayrılığa çıkan merdivenler saçmalık.
Işıkta kusursuz olmaya çalışan yürek çok salak.
İnsan, hiç dönüp bakmaz mı geriye..

Bir şeyler yapmalı unutmak için.
Sokaklara çıkıp,açık kütüphaneleri keşfetmeli.
Yağ hücrelerimde sorun var ,gidip doktora görünmeli.
Arkadaşımın hatrı için opera bileti alıp,locada kokoş gibi oturmalı.
Evin karşısındaki pembe vosvosun önünde poz vermeli.
Tekelden alınan kırmızı şarabı gecenin orta yerinde göğüslerime dökmeli.
Balkondan sevgilisiyle geçenlere yumurtaları hedef etmeli.
Toplamalı eskileri ,çöpün içine tepmeli.
Ya da pazara gidip yıkılan sevinçlerimi tezgahta sergilemeli.
Belki alıcısı beni çok seven ,üzülme diyen Veli Efendi.
Sahi Veli efendi bu gün kaçtan veriyorsun şekeri.
Süslü Huriye Teyze bugünde seni ziyaret etti mi ..
Saçmaladığım ne kadar da belli.
Hayat bana hep ’’ Kapat çeneni ! ’’ dedi.
Amaaa
Bir şeyler yapmalı unutmak için.

Kapıyı bacayı kilitleyip gidesim var.
Başım allak bullak.
En güzel şeyleri beklerken aşk adına.
Katledilirken tüm hislerim aşk adına.
İçimin güzellikleri kurban edilirken sunaklarda.
Bir kadının poposu gündeme otururken bu dünyada.
İki yalancı gülüşe,erotizmi peşkeş çekenler var oldukça.
Benim aşka inancım tavan yapsa da ne fayda.
Aşk denen olgu uçtu gitti uzaklara.
Tutamadım kanatlarını be !
Bozuldum aslında.
En acısı da bu ya !
ARZU GÜNAL /21.7.2020