ISLAK ÇİMENLER
Gidiyordu!
Yaka paça bir valize sığdırıp gidiyordu her şeyi.
İnkar ediyordu yaşadıklarımızı.
Diyetini ödetiyordu aşkın,sevişmelerin,öpüşmelerin.
Bütün hislerini öldürüyordu gelgitlerin kayalarına çarparak.
Kristal sürahide sunduğum kadınlığımı devirip,gidiyordu.
İçimi nasıl boşalttığını göreyim diye gidiyordu belki.
Soğuk bir dağ suyuna dalıp,tir tir titretti sözleri giderken.
Dışarı çıktığında güneş tam tepede falan değildi.
Ciğerleri bayram falan etmemeliydi hava kapalı.
Ve gitti
Çorabının tekini yatağın altında unutarak gitti.
Yalnızlıktı payıma düşen.
Islak çimenlere yatmış bir aşkmış beni üşüten.
Daralıyorum onsuz.
İntiharı olacak boğazımdaki düğümler nefesimin.
Yağmurlar biriktirdi aşk acısı gözlerimde.
Acıyan yüreğimi kim öpecek şimdi orta yerinden.
Kim su taşıyacak ruhumun yanıklarına.
Alışılmıyor işte...
Alışamayacağım biliyorum.
Sünger gibi emeceğim yalnızlığı git gide.
Git gide tüm şarkılara küfredeceğim yine.
Oysa şarkı bile söylüyor işte:
’’Ayrılık aman
Ölümden yaman
Geçmiyor zaman geçmiyor’’
Canın cehenneme Sezen Aksu !
Terk edilmek omuzlarımda kamburumsu.
ARZU GÜNAL ’17.7.2020