Ben basit severim.
Bir parça ekmeğin yanındaki ,
Bir dilim peynir ,iki zeytin tanesi kadar.
Öyle cevizdir,bademdir veya portakal suyu falan değil.

Ben basit severim.
Islak çimenlere ayaklarımı basıp,koşarım sana.
Asfalt betonlarda topuklu ayakkabı ve bir ton makyajla değil.

Ben basit severim.
Yağmur suyu yüreğime dokunarak seni hayal ederken.
Yüksek binaların tepesinde havuza girip,maviye öyle bakarak değil.

Ben basit severim.
Bırakırım elimde ne varsa seni alıp karşıma.
Ezberden konuşan cümleler ile işim olmaz aşk adına.

Ben basit severim.
Dere tepe yürürüm içindeki yeşillikleri anlamak için.
Bacakları ağrıyan ingiliz kontesleri gibi titreyerek değil.

Ben basit severim.
Ellerimi dokundururum yüzünde,gözlerinde tüy gibi.
Altı köşeli kristaller ardından bakmam olası değil.

Ben basit severim.
Kendim olmama izin verdiğin sürece.
Kim olmamı istediğini söylemen bana mümkün değil.

Ben basit severim.
Kışın ortasında balkonda üşüyüp,seni beklerken.
Yazın ortasında şezlonga bikiniyle uzanıp,kıçımı göstererek değil.

Ben basit severim.
Nefesimi kulağında hissederken seni öperek.
Yalnız kalmak için bahaneler üretip,kaçan kovalanır cinsten değil.

Ben basit severim.
Ay ışığı vururken yüreğime,ezberleri unutursun göğsümde.
Matbaadan çıkmış bir kadın alfabesiyle boğulman olası değil.

Ben basit severim sevmesine de
Ama sen bunu bilmiyorsan,anlamıyorsan bendeki seni
Ben öyle karmaşık bir giderim ki aşkından.
Öyle bir toplarım ki sana dair tüm hislerimi.
Eve getirilen yalnış bir bavul gibi uyanırsın bir sabah.
Hafızanda ve yüreginde biriken terk ediliş tavan arkası oluverir.
Bir kayanın üzerinde karambole gidişle düşersin ardımdan.
Öyle bir tekme atar ki içimdeki deniz.
Başka kumsallarda oyna yavrum dercesine seni ihraç ederim.
ARZU GÜNAL/9.8.2020