dedim;

bir tutam tuza bandım susuzluğumu
Perşembe’yi Cuma’ya b’ağladı gece

gel hadi,
bir tas su Hızır aşkına
rüya da olsa’ n
dinsin susuzluğum!


dedi;

Ekmek gibi su gibi kutsalımsın üç öğün
Aşım / Eşim / Yoldaşım / İnandığım ilkem sen
Kerbelâ susuzluğum mavisindesin göğün
Yumruk yumruk sıkılmış yüreğimde öfkem sen!


dedim;

Mürşid, Hak’tan
Pir, Mürşid’den
Rayber, Pir’den
Talip Rayber’den
alır Niyaz’ını

döne döne semaha durur
arınır Cem’de canlar!
...

Hak’tan Niyaz eyleyip
aldım Hızır lokmamı
yastık altı düş koydum
susamışlığıma...

gel, çeşme başına
Muradım senden
bir avuç su
Hızır aşkına!


dedi;

Sen yoksan hiçbir kabuk derman olmaz yaraya
Damla damla içimde belkim sensin keşkem sen!
Yusuf kuyuya düşsün Züleyha bir sevdaya!
Bakışların Zülfikâr sılam sensin ülkem sen!


dedim;

ateşinle yanan su’yum
özlediğim memleket kokusunda
havam sen!

vatan ki;
gömülecek toprağım sen
şiirimin öznesi, kalbi sen!

bir düş’tün, Pir düştün iç’ imin dergahına!

cennet bahçelerinden geçip
akan nehri avuçlarından içtim!

yar’a sensen, b’ağlayan kabuk ben!


dedi;

Sen toprak de ateş de su de bana hava de
Hayy ve Hû’nun aşkına gel bir şiirler söyle...




sude nur haylazca