Aklıma konuşan sesleri içimden toplayan gökyüzüne..



Herşey ince ince
En başta ve sonda yağmurla düşen yaprağa..





Ne savaşın
Ne de barışın renginde gül yüzlü sarılışlarım.
Sır çözümü zaman ağır duman gibi
Dudaklarımı mora çaldığında dargın uyanıyoruz sabaha
Üzerime dar gelen şehirde sığamıyorum olduğum yere
Gelişini aralıksız beklemek
Karanlığa erimek
Öldürüyor beni





Aklı alınmış nefesim çıldırıyor bahar
Dokunduğum herşey hırçınlaşıyor ıslak kaldırımlarda
Avuçlarımın içinde uyuyan avuçlarını
Kimse anlayamıyor yıldızların göğsünde
Kalbim hızlı hızlı çarpıyor
Bir yanımda kan kesmiş bahçeler
Bir yanımda dağ örülmüş duvarlar
Susuyor/
Sustukça rüzgarı içen kavil ıssızlık
Off..




Nicedir üşüyen suyun ağzında
Ateşi bekleyen vücud sızlaması
Mısralarca salgınlığım
Zorlu yolun kaburgasında parçam kavuşmak ilmi
Ve gözbebeklerimde puslu bir gök
Rengi sen olan sen
Gün açmış kanatlarında
iyi değilim bahar





Aklıma karışan sesleri içime kal
Bir bulutla boşaldıkça gözyaşım
Tutma ışıklarını lacivert akşamların
Ah bu didik didik kuşlar
Sevdanın cansuyu açlığında uykusuz
Sırf yeşil yağsın diye yağmurlar
Tesbihin ucuna gül açan gölgelerce
Yüreğimle gördüm mavimi

Mavi
Sevgili ve suskun