Üşüşmüş akşamla birlikte üstüme ne varsa
Tavan arasında sahipsiz kalmış gibiyim
Kaçmak mı yoksa amaç
Eski bir anıyı ortadan kaldırmak mı
Işığa hasret gözlerimde saklı düşlerim
Ben her anı akşam olan karanlıklardayım
Unutulmuşlar arasında yitip gitmekte var
Belki de bir kuşun kanat çırpması ile uyanmak
Tozlu bir tavan arasında da olsa
İnsanlar arasında yaşamak imkansız
Anlasana
Sadece akşamlarında değil artık bu sahipsizlik
Her anında yaşamın
Bir hayatı sığdırdığın yaşanmışlıkları silmek imkansız
Bir insan olarak
Düşünebildiğinden daha ağır
Aykırı yanlarıma rağmen bu benim
Tüm dışlanmışlığa rağmen
İnsanım ben
Sevmelerim var mesela benim de
Tozlu raflara koyamadığım hayallerim var
Tavan arasına sığmayacak kadar sevgim var
Bir insanım ben tıpkı sizler gibi
İnsanım ben
Örneğim aykırı oluşum var
Farklı farklı düşlerim var
Sizlerin hayal edemeyeceği kadar çok
Çıkarın beni buralardan
Üşüyorum
Gözlerim ışığa hasret.