bir yumuşak
vakit aralığı
uyanıp uyanıp tekrar ediyor
merdivenler yorgun çan fısıltısı
küçük avluda yeni ayna merasimi takdim ediliyor
karşılıksız o anın heyecanı bütün yaşayanları sarmış
kuşlar için değişen bir şey yok
zamanı taksim eden göğe uçuşup
payına ne düştüğünü bilmek yeterli
sen değiştirip durdukça mutsuz olmak
mutlu olmaktan iyi
eski ve solmuş mezarlara göz atıp
daha öncesi için böyle
aynı acıyla yok oluşu sorgulamak
o ay manasız bir çerçeveydi sadece
dolunay ve hilal
ve isim koydukça uzaklaşan ışık oyunu
çocuk bu karabasanı biliyor
ölüm kirlenmeden dönmenin tek seçeneği
sonsuz acılara karışıp yok olmak
korkacak bir şey değil.