aslında
hep suskudadır aralıklar
tıka basa

sığdırır kara gözlerine ziyade birikmişliği
yakındaki uzaklıklar

içimde parçaladığım acı
kalıbına sığıp sığmama arası
taşar bırakıldığı boşluğa

haşince asılan narinlikler
teslim eder toprağa eksik kalmışlığını
yarım kalır ağlaman

mırıldanırken ardından sevdiği şarkıları
yapışır ıpıslaklığı dudaktan dudağa

vurur kaçıncı kez busesiyle
vurur
vurur
bulaşıcı yağmurları taşıyan matem kasırgası

söyle kaçıncı
boca oluşu yaslı bulutların
feleğin çemberinden kaçıncı kamçı

olmasaydı
beynimizi kemiren virüs gibi keşkeler
ölmezdik bir mayıs akşamı dönerken yaza
sol yanımız sırdaş ayaza

arşın kaydırağından düşen yıldızlar gibi
kayıp
bedeni delen ruh

mevt-i ayrılık

eğilirken secdeye ser
incinir yüreğimde gölgeler
ağlamam yarım

gidişler taze
ağlamam yarım







2008-05-29/canpazarı


Suda Nur Haylazca