DÜŞTEN DÜŞÜRDÜĞÜN AN

Ütopik hayaller gibi
yüreğimin ta nüvesinde koca bir aşk
içimde özlemini çektiğim derin bir yara
meğer hiç bir kaçış kurtuluş değilmiş
meğer hasret barındırırmış her ayrılık
taşıması zor ve ağır

düş ki
düşünden düşürdüğün andı felaketim

sürgüne yollamasaydın deniz aşrı coğrafyalara
tepeden tırnağa aşkı kuşanır
savaşarak sınır boylarında
hicrana diz çöktürürdüm

her lehçede aşkı anan dilim
adına methiyeler dizerken
hayalinde bile
hiç olamadığın diyarların ecesi olurdun

ütopik dedim ya
avazımız çıktığınca yakardık alev alev ayrılık türkülerini
es’lerde göz göze geldir
soluklanır
öpüşerek hissederdik dudakta nefeslerimizi

biliyorum
yine boş hayaller kurdum değil mi
kötü bir niyetim de yoktu zaten

sadece
bir düşte almak isterken yüreğime seni
düşten düş/tüm
hepsi bu

Efkan ÖTGÜN