4
Yorum
29
Beğeni
5,0
Puan
821
Okunma
Içimin içinde yara ırmak gibi susarken
Zaman yüzümde yitip gidiyor
Sesimin kuyusunda duvarlar gürültü/
Parmakuçlarımda mavi/
Dokunuyorum karanlığa
Beyaz bir çığlıkla
Bu kentin soluğunda adım
Ceylan sessizliğinde avuçlarıma yağan
Rüzgar ıslığını çaldığında
Kıpraşıyor her şey
Ağzımı dayıyorum bir damla suya
Aralıksız gökyüzünü dinliyorum
Bağrımda uyuyan tohumlar
Dudaklarımdan sızan
Gün ısırığı dil ucu sözlerimde
Tenhayla düşleşirken
Gidenin kaldığı gülüşlerde özledim
Kendimi ve kuşları
Çocuklar uzun uzun kıvrılıyor bahçeye
Sırtlanıp gölgemi dalgın bakışlarıma
Her sabah ve sonbahar
Tesbih diye dizerim
Güz gülleri konuşunca
Kitap açıyor çiçekler
Ellerimde uçurtmalar
Gün akşam oluveriyor işte
Umudu karartmadan
5.0
96% (22)
4.0
4% (1)
Cevap Yaz