Rüzgarıyla üşüdü bulut bu gece her şey gibi
Sessiz sözcüklerin ateş parçasını bırakıp korkunç ellerime...




Buruşuk aynalar gönlümün urbasıyla bel bel bakarken yüzüme
Ağlayan beşiğe kımıldanıp duruyor dağlar
Itiraf etmeyin şu çılgın ağacın uyumadığını
Henüz sarılamadığımdan kokusuna belki
Kabarıyor susuzluğum çayır gibi
Giriyor aramıza çingene hüzün
Boş bir kağıtla





Sesimin boğukluğundan geçen dalgalar sahnelenir
Bu şehrin çocuk yanına
Bırakıp gittiler beni
Gencecik yaprakların sarı dalları
Güneşi az gördüğünden büyümedi
Kalınlaşan duvarlar dizlerimin dibinde
Çoğu şey ölmüyor
Çoğu şeylere ölünmüyor




Dilime dolanan ah’lar göğsümün kuşlarıyla kanatlanır
Içimin gökyüzünde uçurumlar sabaha atlayan
Ilahi bakışların tozu saçlarımda yıldız
Üzerini örter solmuş güllerin
Tertemiz şeylerden bahsedelim

Yağmur yağıyor