1
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
805
Okunma
yatağın buruşuk elleri
ne yana dönsem yüzün
uzaklaşır kaybolurum senden
sevgimin basamaklarından çıkarken
bir bir pencereye
iki nefes sarılsa sırılsıklam
o güzel bahçede yorulup akşam olunca
bana seslen çocuk ağzınla babacığım
odalara şarkı koltuklara televizyon
karanlık sıkılıyordu denize yürüdük
insan insana
arada bir köpekler ve kediler
şu balıkları da birazcık sevsek
dalgaların boyu yumuşamaz mı
ağzımızla aynı
tatlı tatlı yıldızlar
eksiliyordu mutlu olunca saatler
zamanı fotoğraflayıp anı derince göğe
kaybolup gitmemeliydin
ben şimdi kime
seni seviyorum diyeceğim
her şey kendine kaldı
içimi sayarken burkuldu harfler
bana sevgimin uykusunda ölmeyi bahşedin
varlığınızı cama vurup kaçan
yağmurların öpücüğü ile ıslanırken.
Cevap Yaz