Mızrap’ı teline nikahlanmış
Sözü, bağlama sanmış
Gizli güzelliğine rağmen
Allah bilir kaç ah almış
Bir şehir..


Bir yanı aksaktır bu şehrin, bir yanı korkak
Kırağında abdest alınırken ağlayarak
Mersedesin terkisinde tetik düşürür travestiler aşka
Nefsi imara açık pervasız pezevenkler volta atar sokaklarında

Vurulur ense kökünden ümitle beslenen ihtimaller
Kaldırımlar mı.. Çaresizliğe yardım ve yataklık ederler


Burada dünler yarınlara düş sadakası dağıtır
Dünden yarına dert yağmasın diye
Meyhanelerde dert ağırlanır
Söz de Aşk ağlamasın diye

ve..

Minber de meşk
Mihrapta vuslat
Ruh musalla da
Sevap ve günah nöbette

Eceli sallarken doğurgan vakit
Zurnada peşrev aranmaz
Bağlama da nakit
Gönül kefenlenir
Sevgi en gizlisinden defnedilir
Aşk.. Çoğu zaman ateşe gebedir


ve aşk..


Kül’e müpteladır ruhun zarında
Bu şehir esir ve eksik, bu şehir Ankara



Orhan sun