Bir rebabın selinde vahalara salınmış ahular gibi mestâne bir yâri ;
Yaralı bir hâlde, hâlden hâle sokarak bırakmak da var hayatta
Bazen fikir, bazen iman uğruna..

Ardından, şehlâ rüyaların arkasına saklanmış bengisu özlemleriyle ateş ateş yansan da
Küllenip sönememek, kül de hârı saklamak
Her anış da ve her dem de yeniden alev almak, o alevde kavrulmak
Âlem beyazlara doğarken, karaların beşiğinde kapkara bir matemin kara sancağı altında konaklayıp sadağında sevda yığınları ile ağlamak var
Henüz yaşıyorken ve ölmemişken, ölmüş gibi gölgelerin kefenine bürünüp aşkın ışığını beklemek ve aşkı toprağa banmak var hayatta..

Sevgili..
Sen sanır mısın ki sadece ben/sen istediğimiz için sevdik birbirimizi
Oysa ne kadar bekledik değil mi

Söyle..
Adının adımın yanına yazılışının kaçıncı asrında buluştuk sevgili
Bir düşün.. Bunun hiç mi yok kıymeti
Hatırlar mısın bize şahit olmuştu, şahit tutan bize
Önceleri sen sendin
Ben zaten ben de değildim
Sonra biz yapmıştı ikimizi
Sen bana yazılandın, ben de sana

Şimdi ;
Ver bana yazılanı mı, al yazılanı nı mı diyeceğiz
Yoksa
Kaderi mi değiştireceğiz
Yazanında mı hatırı yok
Peki hiç üzülmeyecekmiyiz
Bırakıp giderken arkamıza dönmeyecekmiyiz
Dönüp de gözyaşı dökmeyecekmiyiz..

Söyle
Harami fikirler pencereden girerken içeri
Aşktan helallik isteyebilecek miyiz
Onu yok sayıp, hadi be oradan diyebilecek miyiz
Söylesene..!


Orhan sun