Nereden düştü hatırıma bilmiyorum
Kaç saattir aynı şarkıyı mırıldanıyorum
“ kim bilir kimler var şimdi kalbinde”
Ve nedense şarkıyla birlikte adın da dolandı dilime
Üstelik rakımdan sadece bir yudum aldım
Ve bugün o gün olmamalıydı
Takvimde tam olarak o gün Temmuz sıcağı
Hiç hesapta yokken aklıma düşüp
Birazdan beni yerden yere çarpacak olan özlemin mimarı.


“ sen beni unuttun çoktan belki de”
Sahi aklının ücra bir yerinde kaldı mı benden bir iz?
Bir koku, sima, giz...
Ne bileyim işte herhangi bir şeyden ansızın düşüyor muyum aklına?
Ne güzeldik bir zamanlar
Sen ve benim toplamıydı, biz.
Şimdi bizsiziz
Sessiziz
İki yabancı gibiyiz..
Bir selamı birbirine çok gören
Ve birbirinin ömründen hiç geçmemiş yabancı iki kişiyiz
Rastlantı bile olsa
Belki de bir yerde göz göze gelme ihtimalimiz olurdu.
Bursa dediğin avuç kadar şehir

Sahi hiç mi özlemedin
Gülüşümü, kahkahamı, ellerimi...
Ağlamamı dizinin dibinde
Avuç içinde terlemesini ellerimin.

“ ben hala yaşarım eski günlerde”
Evet bu o gün, artık anladım
Yine aynı masada oturmuşum
Senin oturduğun koltuğa akşam güneşi misafir
Yemeyip masa altından etleri paylaştığın
kedinin gözleri seni arıyor
Garson, acır bir bakışla
Neden tek oturduğumu anlamaya çalışıyor.
Daldırıp gözlerimi ufukta bir noktaya
Burada olmalıydın diye mırıldanıyorum
Tamda burada, şuanda.
Temmuz güneşi batarken ufukta
Tenimi kavuran iyot
Gözlerimi dolduran hasret
Ve genzimi yakan yokluğun..
Hepsi burada işte
Bir sen yoksun...

“ her şeyde sen varsın unutamadım”
Tuzlukta duran parmak izin
Kadehte hala dudak izin, eminim.
Eti bölüp ikiye, bıçağı tabağın kenarına koymuşsun
Rakına iki buz atmış,
Semizotu ve yoğurdu
Derdime katık yapmışsın.
Çok olmuş sen gideli, hayli çok
Masada kahkahan kalmış
Gözümde ferin
İşte tam şurada kalkıp gidişin, hayli derin
Aynı noktada sabitlemiş gözlerimi
Bekliyorum dönmeyişini...

“ her sevgi zamanla bitermiş derler”
Bende öyle düşünmüştüm bugüne dek
Unuttuğumu,
Asla canımı acıtamayacağını
Aklımdan, ruhumdan
Hatta her zerremden çekip gittiğini
Olmadı yine
Sanırım gün batımına yakın gidişin
doğmdan güneş aklıma gelişin
Beni benden edişin
Gidişin...
bir vebal gibi üstüme gelişin

“ benimki bitmedi anlayamadım”
Anlamsız artık şu yokluk
Yalnızlık,
Bir çare kalışım
Hududumu yitirmiş
Vuslatımı şaşırmış
Kendimi terk etmiş olmam lazım
Bana yabancı
Sana yalancı ömür kalmış
Bitti sandıklarım tokat gibi patlayınca yanağıma
Ne kadarda özlediğimi anladım
Olsaydın şimdi, şurada
Gözlerinin içinde kaybolmayı seçerdim
Seçemedim
Yenildim
Bu yangın sonrası kül kaldım
Şimdi sen deli bir lodos
Ondan böyle küllerinden geriye
Bir hiç bıraktın...