Allah vermiş, aklımız var.
Gafil bir kul sayma bizi.
Evimiz var, barkımız var.
Sersefil gul sayma bizi.

Çok oturduk konaklarda.
Altın gördük çanaklarda.
Gamze idik yanaklarda.
Değersiz çul sayma bizi.

Çok dinledik, çok okuduk.
Tezgahta aşkı dokuduk.
Hak korkusundan kuruduk.
Geçersiz pul sayma bizi.

Kula minnet eylemedik.
Yalan, yanlış söylemedik.
Kimsenin hakkın yemedik.
Harama yol sayma bizi.

Biliriz elbet çapımız.
Alçak gönüllü yapımız.
Dostlara açık kapımız.
Zirvede göl sayma bizi.

Mazlumlara kin gütmeyiz.
Kimseye bühtan etmeyiz.
Yanarız, amma tütmeyiz.
Sadece kül sayma bizi.

Her zaman çiğnenen yolduk.
Huzuru yoklukta bulduk.
Kem gözlere perde olduk.
Basitçe tül sayma bizi.

Ben ne aciz bir kulmuşum.
Şükür, kendimi bulmuşum.
Daim Hak yolda olmuşum.
Bostanda gül sayma bizi.

Sanma ki bir bakarkördük.
İyi, kötü günler gördük.
Kuşlar gibi bizde hürdük.
Tamamen zül sayma bizi.

Sabri Koca

gul : sersem, ahmak
bühtan: suç yükleme, karalama
*zül : düşkünlük, alçalma