Yılların yorgunluğu üzerimde yük oldu.
Kalbim çırpınır durur şu göğüs kafesinde.
Ruhum mengenelerde, içim hicranla doldu.
Kerametler bekledim, bir ermiş nefesinde.


Vurulanlar başkası, yaralanan ben oldum.
Hiç suça bulaşmadan karalanan ben oldum.
İdamlık mahkumlarla sıralanan ben oldum.
Zerre ağırlığım yok, terazi kefesinde.


Ne ifadem alındı, ne yüzüme bakıldı.
Hakim kırdı kalemi, sevdiklerim yıkıldı.
Benim ile beraber geleceğim yakıldı.
Değersiz bir nesneyim hamalın küfesinde.


Çektiklerim bitmedi, çilem halâ dolmadı.
Çaresizce bekledim, ne yaptıysam olmadı.
İnsanların gözünde hiç değerim kalmadı.
Geçersiz bir akçeyim dilenci kesesinde.


Olup biten fenalık bilmem kimin yüzünde.
Dalmışım bir ateşe, yanıyorum közünde.
Bir toz zerresi olsam, bir damla bal özünde.
Nasibim olur belki ölümün busesinde.


Sabri Koca