Vurgun yedim kızıllığında güneşin
Bir temmuz sıcağından yakıcı nefesim
Verirken yüreğime acı haberini
Burgaç landı ardı ardına hasret bıçağı sinemle
Habersiz battı güneş kızıl kıvılcımlar bırakarak

Ellerin soğuktu kardeşim
Yüzün soluktu
Küsmüş bir ifade vardı yüzünde
Seni apansız kıstıran bu hayata

Biliyorum
Yapacak çok şeylerin vardı bu hayatta
Hayallerin vardı
En çok’ta hasret kaldığın çehreler
Sevdiklerine dilinde biriken söylemlerin vardı

Zoraki ve ansızın, donduruldu akarsuların bedeninde
Bir sisle örterek o güzel gözlerini
Karanlığa sürgün ettiler kara katiller

Nereye kaçarlar bilemem
Ama bildiğim tek bir yol var’ki
Tanrının kürsüsünün dibinde biten
Onun ötesinde yol yoktur
Orada duracak her şey
Ona verilecek cevaplar
Orada kesilecek hesapları yanlışların
Şimdi sen rahat uyu kardeşim
Ben hep senin yanındayım
Sen bu dünyanın cehenneminden kayıp gittin
Işıklı bir yoldasın biliyorum

Sen ibadetini yaparken üstelik ramazan orucundayken
Yemek yedirdiğin bayram gelmeden giydirdiğin
Ekmek verdiğin o eli kanlı katillerin
Yüce Rabbimizin huzurunda
Elbet bunun bedeli ödetilecektir
Biz hep yanındayız
Sen kalbimizde sonsuza dek yaşayacaksın
Canım kardeşim

Bu şiiri Gürcistanlı gaspçılar tarafından katledilen kardeşime atfen yazdım.Ruhu şad olsun

HÜLYA ÇELİK