YÜREĞİME AŞKLAR DOĞUR

madem ki tükeniyoruz
madem ki zaman sınırlı yar

ütopik düşlerden firar etsem
ve sana gelsem
sen sıcacık sevdalar doğursan yüreğinden yüreğime
ellerimi kavrayarak

göz göze geldiğimiz anlarda
perçinleyerek dudaklarımıza asi gülüşleri
aşarak iyot kokulu denizleri
girerek şah damarımızdan içeri
yere göğe sığmadan
çoğaltsak aşkı

en karanlık, en kuytu gecelerde bile
ürkek bir bebek misali
yalnızlıktan uzak yaslayarak göğsüme başını
beklesek ay’ın şavkını
ve anlatsak aşkın acımasızlığını

sol yanımız üşürse yokluğumuza
temkinli iyimserlikle sokuluruz ısıtmak için bir birimizi

kanamalı suslara mahkum etmeden kaderimizi
kaldırsak aramıza örülmüş çelikten perdeleri
başkaldırarak aşka ahrazlara nadanlara
her lehçeden haykırsak birbirimizi sevdiğimizi
ve yolumuz hazana düşmeden
kesmeden ayazlar soluğumuzu
ve kavrasak ellerimizi
yüreğinden yüreğime aşklar doğursan
severek çoğaltsak bir birimizi

Efkan ÖTGÜN