Islak bir şehirdi gözlerin
Derin uçurumları olan
Buz mavisi bakışların
Ufku her deldiğinde
Alır beni susuşların
Yankılanır her yerde seni bağırışlarım

Denizin tenine düşer güneş
Dalgaları bir ateş topu sarar
Güneş susar
Kendi harında alev,alev yanar

Keskin sivri bir rüzgar
Çırparken kanatlarını
İçime bir güz sızar
Düşer gözlerimden sonbahar


Bir keder tutunur dudaklarımın yamacına
Gülüşlerini düşürür yüreğimin derin sızısına
Hicabından utanır hayallerim
Ram olur hüzne yatkın duygularım
Yakar korlar tenimi acımasızca

Kanıyorken virane düşlerim
Düşmez kirpiklerimden buzul sarkıtlar
Tüner buzullarıma kırlangıçlar
Uyurlar sessizce ve her bakış donar
Üşür kalp atışları her nefeste
Kimsesizlikleri düşer iliklerine
Yetim kalır bakışlar

Bir düş büyütürüm sancılı koynumda
Buz yeşili misketler yuvarlanır içinde sen ve ben


Elinde somut bir sebep
Gözlerinde soyut manalar
Belli belirsiz şafak sökerken
Denizlerime düşürdüğün bakışların
Çeker ipini boynumun

Manalar anlamsızlaşırken
Bükülür boyunları
Biner kirpiklerime kuşkular
Vurur tenhalarında dalgaların
Gölgede yeşermez arzuların
Sönmez ateşi yoksul gecelerimin
Kıstırılır girintilerinde ege nin
Yosun bakışlarınla
Köpük,köpük hüzünlerim

HÜLYA ÇELİK