Tutar sancısı yokluğunun
Gecenin gözlerinde
Kimliksiz dolaşır içimdeki şehirlerin
Yalınayak ve sessizce

Hüznün sarısı düşer enginlerime
Sen makamında bütün şarkılar
Söylenirken eylül sefalarında
Düşer koru yokluğunun
Düşlerimi katledercesine

Buz gibi bakışların yansırken gecenin siteminde
Yırtılır perdesi sırların
Dökülür gizemler katre,katre

Kandığımdan beri,eylül kırıklarının yalanlarına
Bandım yüreğimi sevdanın en acı sızısına
Gece nöbetlerinin sancılı koynunda
Delicesine çırpınırken hayaller
Öter sirenleri fecrin sabaha beş kala

Ateş kızıllarını yansıtırken, çıldırmış benliğime
Bir nefesini birde seni özlerdim
Yasak hayaller giydirilirken bakışlarıma
En çok gözlerinde ölmek isterdim
Birde uyumayı kollarında


Oysa umut dilenmek vardı semadan
Seninle el ele varıp kıyısına

Nede özlenir bu gecelerde
Yağmurları eylüllerin
Yokluğun yüreğime şamar
Şimdi dudakların kadar kırmızı elimdeki kadehim
Yanıyor alev,alev her hayalin
Savruldu gözlerinden tükenmiş ümitlerin
Özgürlüğe beş kala

HÜLYA ÇELİK