zaman geçse de yaşam üzerinden
anlar üzerinde takılı kalmış
alakasız kollar vardı gizlerinde
bu yüzden belki uzaktan sevdi genç adam
karşıdaki pastaneden her sabah simit aldı
genç kız hesap yaparken yüzüne bakamadı
utanganç değildi aslında
sadece biraz şairdi genç adam
genç kız ise yağmur bulutuydu yüreğine
yıl geçti genç adam geçmedi şiirlerinden
sonra bir gün genç kızı bir adam geldi almaya
vakit akşamdı genç adam fırladı karşı dükkana
simit istedi
zannetti ki farkedecek genç kız tersliği
öyle ya onca zaman sabah almıştı simitini
hesabı sen al usta diye bağırdı genç kız
bakmadı bile yüzüne genç adamın
simiti martılara savurdu genç adam
şiirleri denize karışırken her parçayla
bu son simitimdi dedi martılara usulca...
bu yüzden belki sevmekten değildir şairlerin korkusu
zamanında bir simit buğusunda vazgeçmişlerdir kahavaltı saatlerinden...