3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1067
Okunma
aklıma düştükce yorgun düşlerim
canım yanar,içim sızlar
zaman çarkında ufalanır bedenim
güneşe sevdalı kaç mevsimim kaldı ki geride
kaç mevsim gecikti bir bilsen
ebruli hayallerim
sen ne dersen de artık
bunca laf cambazı arasında
yerim yok benim
serenat yapmama da gerek kalmadı
sessiz kelimelerle
tat vermez imgelerim
sahile vuran dalgalar gibi
onlarda bir bir eridi
kalmadı hiçbir görgü şahidim
tövbe
tövbe büyük sözlerime,günahlarıma
tövbe ettim artık,yeminliyim
topuğundan vurulmuş
eskı Istanbul kabadayılarına döndüm sonunda
kendi köşemde inzivaya çekildim
Cevap Yaz