1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1314
Okunma
terk ediyoruz, basit arzu ve lezzetler için en değerli ufkumuzu
ne çok bağlandık dünyayı kaybettik diyorum, ruhumuzu
ah keşke kalbimizde hiç sönmeyen doğsaydı mutluluk güneşi
ve dökebilseydik eteğimizdeki taşları, atsaydık içimizdeki leşi
kirlendim, çalar söylerim kendi adıma, her düşüncem bana fırsat
harap oluyorum gün ben gün ve eridi imanım kalmadı itaat
kıskançlık duygusu sarmış ruhumu ve acı çektirir bedenime
gönlüm zindan hücre mahkumuyum, digergamlık hak getire.
nerede gözyaşım kalbim kaskatı taş olsa erir olanlardan
yüreğim hissiz dökülse bir damla rahmet yüklü tohumlardan
dile gelse göz pınarlarım süzülse ışıl ışıl yanaklarımdan
Rabbim yalvarım bir çıkış ver bana, kurtar içimin karanlıklarından
*
yusuferdoğan
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz