güneşli bir hava, lakin esip koparıyor deli bir rüzgar
asıl esinti içimde, yüreğimde kopan sancılı fırtınalar
ah yalnızlık çekmeyesin diye! sesini kalbime yaslarken
sen, kirlettin beyaz mendili, aramıza ördün kara bir duvar

öğrenemedik bir türlü insan olmayı zincire bağlı köleyiz
yıkamadığımız nefis kaleleri yediğimiz gollerle dolup taştı
kalplerimizi diri tutmak yerine saygısını yitiren biçareyiz
öyleki birbirimize yaşattığımız acılar gerçekten haddini aştı.

sızlar mı? kemiklerim yerine mezar taşlarım
kan terliyor hicranlı vadi de efsunlu bakışlarım
yani çöl kurutsa ne fark eder zaten ağılı bakışların
ölüm fermanımı imzalayan, esrarlı gözlerini özledim.

hangi zehirli bir oktu ki saplanmıştı kalbime
kendimi nasıl anlatsam derman bulmam derdime
çoğaldı sürgünlerim, artık yetişemem de kendime
kısır bir döngü kervanındayım, adım adım ölüme.

duvarlar üstüme üstüme, yüklendikçe yüklenir
ne hüznüm terk eder beni nede dağılır sislerim
kaldırımlar beni bekler türküm söylenir sokaklarda
kalbim sana kördüğümlü yine değişmedi hislerim.
#yusuf