sağır duvarlara döndü yüzüm
deniz gözlerime gün indiği saatlere yakın.
karşımda
çingene oynatan
Picasso tablosu

biraz anlamsız
var
ile
yok arası


bir şeyler eksik
mühürlü acıları mı
fileli çorabın yerinde olmaması mı
bilemedim
yıkılmak üzere
dokunsam mı acaba biryerlerine.
batırıp güneşi
çeksem mi ay’ı

sonra da birkaç yıldızı...


bir deniz mevsimi
dağlarında tablonun
evlerin üzeri beşik tonoz
yanları revak
ortası avlu...
ötede
zamanı güden çoban sürüsü
keratin yitimi saç telleri
epey azalmış

gelmiş
hasat zamanı
sağına tablonun
kambur çingene saçlarını sere serpmiş
be hey,
avlusuna anason ektiğim bakış açım,
kırgın mısın bana söyle
tüm çabam ayak ağrılarının olmadığı bir dünya için

güneyi ne taraf bu tablonun
kuzeyi soluma bakıyorda
maksat
düşmesin gölgem çingene kızın alnına
dünya gülüşlü kız
dönmesin şaşkına
ey
kök boyası saçlarını kurutan bilmem hangi azize
biraz sağa çekil de
içeyim avuçlarından aşk şarabını çingenemin
göğsüne sığınayım.
belki dile gelir
iç ! der yürek sancılarımı.
kana
kana
...


         deniz gözlerime gün indiği saatlere       
                              yakın
           sağır duvarlara döndü yüzüm
                          selamsız
                          sabahsız...