Dünya kirletiyor nefesimizi sevgilim
Yaşamak yoruyor sevgiyle atan kalbimizi.
Telafisi olmayan bir girdaba girmeden
Durup bir yerlerde hasreti atalım üzerimizden.

Bir sancıyla doğduk,bir sancı ile öleceğiz
Biz kendi ateşimizi kendimiz harlandırdık
Yanıyoruz sevgilim...
Herşeyin yalan olduğu bu dünyada
Biz ayrılıkla cehennemi yaşıyoruz.

Sen benim ana dilim kadar kutsalsın,
Su gibi öyle temiz akıyorsun ki kalbimde
Başka biri gelip kirletecek diye çok korkuyorum
Ki ben seni kaybetmeyi
göze alacak kadar cesur değilim zaten.

Sen benim evimin bahçesi,solmayan gülüm
Sen benim baharım,gönül yüzüm,alın yazım
Sen benim baba olma Sevinç’imsin.
Aşkla kapındayım,bırak yüreğine sarılayım.

Seni düşününce şiir taneleri ufalanıyor kalbimde
Derin ve keskin hayallerin ortasında buluyorum kendimi
Sonra bir türkü gibi sıkışıyorsun sol yanıma
Ve ben her gece haykırıyorum bu şehrin gecelerine
Seni seviyorum diye!!!