Bütün maviler rengini aşktan sağardı, sen içime girdikçe
Arılar oğul verir, ağlamaklı resimler biçerdi yaşam tenime
Figan başkaldırılar olurdu seni özledikçe kırık yüreğimde
Kara gemiler yolcusuz kalkardı aşkın izbe limanlarından
Ölülerin vakur yalnızlığı çöreklenirdi sensizken yüreğime

Yangına atılmış çürük bir dalın çaresizliğiyse yaşamak
Söyle kutsanmış bedenlerin uykusuzluğu nicedir!
Buz dağlarında da açar çiçek, öpüşür rüzgâr alevle
Küllenen bütün günlerin dar odalarında hep hicran
Kadeh kırılır, düş aşka yorulur, kokun siner bedenime

Dudağındaki ak düşlerle sar beni, mavisi solmasın denizlerin
Bütün kara gecelerimde zindanım ol, yanmasa da kandilim
Hoyrat çağları seninle yaşayayım, hızla tükense de günlerim
Ekmeğim sen, aşım sen ol, seninle ah ölümlere bile giderim
Çıkar beni yalancı odalardan yârim, sonsuza dek kölenim

Selahattin YETGİN