Damar...



Acı ve annem birleşiyor bir hikâyede
çarpıyor içimin duvarına
gecenin melon şapkası
ses ve sus oluyoruz.
Tırnağımın dibinde kanlı bir çentik
sonra beynimden geçiyorsun ayakların tozlu.




................bunu bil.............
_En fazla gölgemi çırpar kuruturum gecenin koynunda _






Jilet...




Kesiğin keskin acıları var
şubatta dul matemi
aklım bir kaçkın hep tanrıyla konuşan.
"Sana bir kırgınlığım yok diyorum "
haşa
ben kimim ?
özene bezene yarattığın bir kulun
arta kalanı.
Niye bilmem ?
bir yeşil dövmenin dibinde dövüyorsun tarihimi/vur ha vur
ama sen tanrısın
hesap soramam.




Kan...




İçimin kirini leğene bastım
çitiledim
çitiledim
gitmiyor izler.
Uykularımda yok artık "rem" hali.
Korkuluk gibiyim kalbinin ortasında/gövdem desen rehgüzar
ve basanların ayak izi duruyor sırtımda.
Tereyağından çıkan tek tel saç değilim artık
bir şövale gibi duruyorum bazen odanın ortasında.



Üşenme hadi



Resmet....resmet....resmet beni.