(1)

Karanfil
Soyunurken zırhını
Kokusu damlıyor yatağa
Gece biraz kırık
Ağartacağına ağlıyor
Gri başlıklı gölgesi

Yüreğim iyi seçemiyor artık
Kim kurttu bu günahta?

(2)

Deneysel bir durak
Ölesim var inebilir miyim bay acı?
Size demedim bayan acı…
Siz bir önceki durakta çoktan inmiştiniz aslında
Çok hızlı gidiyoruz!
Biraz susarak sevebilir miyiz lütfen…

(3)

Hecelerini rüyalarında unutan şiir
Dalgın şiir
Sana varamadığım gün taşındı bu oda benden
Bu sayfalar
Bu ellerim
Oysa
Tırnaklarımla kazıyarak
Büyütmüştüm dudaklarını
Gözlerime bir “nü” çizdin gittin
Şimdi sanık saksısındayım
Birazcık toprağım vardı
Onu da senden arta kalan geceler yedi
Dalgın şiir
Hangi hece sendeydi…


(4)

Beklenen gözyaşım çıktı
Tükenmeden alın…
Tüm düşlerimde!

(5)

Neredeyim?
Beyazımda birkaç kelime lekesi ve ben
Kim kapattı bu parantezi?

(6)

Kimsenin yapamadığını sen yaptın
Denizimin tuzunu çektin inandığım gölgene
Ütopik yalanlarından saatli bomba yaptın
Ve tam ayrılığıma kurdun
Bu…
Bu tam bir düşkırım…

(7)

Ölü takvimlerin kımıltısız dillerine
Muşambadan bir örtü
Nereden baksam yine görünüyor sağır aldanışları
Yapacak bir şey yok
Elimde bir kürek
Derin derin uykular atıyorum üstüne
Derin derin uykular
Derin derin uykular…

(8)

Hepsi hizada gitmelerin
Sancılarım tekmil veriyor
Burda!
Burda!
Sizden içtima isteyen oldu mu?

(9)

Kimsesiz bir müsamere
Çok çalıştım ben bu yoksul repliklerime
Sesin tam karşımda
Bana doğru öpüyor sesin
Tıpkı canlanmış gibi
Acıyla bir alkış kopuyor yüreğimden
Ama akıllandım
Meleksin demeyeceğim bir daha sana
Uçup gidiyorsun çünkü

Özleyenle özlemeyenin akraba evliliği
Sakat doğuyor yine rüyam..

(10)

Derin bir amorf mavi avuçlarımda
Sus bu anı…
Senin özlemelerin ermez öyle şeylere
Kaç kere kesişti yolun yoluma
Yine de çıkmaz tenlere girdin umarsızca
Şimdi yolun kök salmış ağlamaktan
Benim yolumsa yorgun artık bu siyahlara
Sus bu anı!
Daha dünkü acısın,
Senin düşlerin ermez öyle şeylere…

Oktay Coşar