Yayında mıyız?
Kamera ruhuma lütfen.
Telaşsız bir yakın plan…

Bir kadın içimdeki sokaklarda dolaşıyor, çaresiz
Sayfalarımı karıştırıyor, yüzünde tövbesiz bir film karesi
Saçlarıyla yazıyor gece yarılarını
Ama ben hiç görmedim onu ağlarken

Bir kadın tenimde ip atlıyor, uyuşmuş çocukluğuyla
Çok yoruluyor, terliyor, biraz sözcük içiyor gözleriyle
“İster misin biraz gözümün maviliğinden? Diyor, muzipçe
“ hayır “diyorum, hamlaşmış kibarlığımla
“alırsam bir daha bırakamam o rengi tarihimden”

Bir kadın, çözemediğim cümlelerimin üstünde dalgalanıyor
Merak ediyor, isyankar koridorlarımın nereye çıkacağını
-can- yeleksiz dolaşma diyorum – zemin havasız
Kalbimden tutamıyor bir türlü, kayganlığından
Sonra çaresiz yavrularını beslemeye gidiyor, dilsiz yamacındaki yuvasına

Bir kadın,
Hızlıca çarpmaya kalkışıyor düşlerime, tam gaz, gözü kara
Sanıyor ki kanı duracak o masalların
Dudağıma biraz kala duruyor, aklanıyor pişmanlığıyla

İsterdim ki, bir kadını uçurumdan atlamamaya ikna edeyim
Cebimde sakladığım birkaç cümleyle
Seçebilir miyim martılardan dilsiz olanı
Kalbime en yakın uçanı

İki yaprağın valsi
Her sonbahar, doğumu müjdeler
Kocaman gözlü ağaçlar ülkesinde

Kadın ve rüzgar,
İkisi de tenimi deliyor

Bir kadınlar
Bir bir kadınlar
Bir bir saydım hepinizi
Bana bağışladığınız adaklarınızı

İtiraflarını gözyaşlarında saklayan kadınlar
Us.lu dilekleriyle uzatıyorlar ellerini egolarıma

Buğulu dualarla, acılarını dindirmeye çalışan sevgi kahinleri
Mum ışığında şiir seviciler

Hepinizin acılarına gizli tanığım…

Yayında mıyız?
İşin özü, ben işkembe çorbasına bayılırım

Oktay Coşar