CEYHUN-(AMUDERYA)-ÇEMEN İLE MERGEN-(22)

İranlılar, kalenin basılıp, yerle bir edildiğini, esirlerin kurtarıldığını öğrenmişlerdi. Bu konu askerler arasında Mergen’in götürüldüğü yer de de anlatılıyordu.
Sahar gelip askerlere talimat veriyordu. Şimdi alpler bizim peşimizdedir. Burasını öğrenmeleri an meselesi. Onun için daha içlere bir yerlere gitmemiz gerekiyor. Yarım saat içinde hazırlıkları tamamlayın. Gideceğiz diye bağırıyordu.
Bunu MERGEN Alp’te duymuştu. Artık bu durumdan kurtulmam lazım diyordu. Planını yapmıştı. Dışarı çıktığında saldırıya geçecek, ya ölecek, yada kurtlacaktı. Bir süre sonra gelip onu aldılar ve dışarıya çıkardılar.
Şöyle çevresine baktı en fazla 15 kişi vardı. Tam sırası diyerek Yanındaki askeri yakaladı, elinden kılıcını aldı, geleni indirmeye başladı. Bir ara güçlü biri çıktı karşısına onu biraz zorlarken, sırtı dönük olduğu için, askerlerden biri sırtından okla vurdu.
Birisi mızrak sapladı, karşısındaki askerde kılıcıyla son darbeyi indirdi. Mergen Alp dizleri üzerine çöktü ve yere devrildi. Ölmüştü. Olayı gören SAHAR koşarak gelip başını dizine koydu, ağlamaya başladı. “Neden yaptın bunu, neden” diyordu ama cevap alamıyordu. Ve şöyle diyordu SAHAR Mergen’in ardından…

YİĞİDİM

Ömrümce böylesi, yiğit görmedim
Neden yaptın bunu, de hele neden
Seninle vuslata, aşka ermedim
Ne yazık ki geri, dönmüyor giden

Benimle yarını, göre bilseydin
Kollarınla beni, sara bilseydin
Şu gönlünü bana, vere bilseydin
Daha da bu acıyı, taşımaz beden

Yiğidim aşkınla, nasıl da yandım
Ecel seni aldı, yine aldandım
Sende mutluluğu, bulurum sandım
Nasıl mutlu olsun söyle sabreden

Hayran etti beni, gülüşün hani
Tutuldum ilk defa, görünce seni
Heybetli duruşun, bitirdi beni
Tutuldum yiğidim, sana aniden

Dokunsan o anda, dağılacaktım
Konuşsan, nefessiz, boğulacaktım
Gel desen önünde, eğilecektim
Şu senin sevdandı, kalpte nükseden

Oy başım başım da, belalı başım
Sen idin hep benim, hayalim düşüm
Sen yoksan ben zaten çoktan ölmüşüm
Yine mi ben oldum, Tanrım kaybeden

Lüzumsuz yiğidin, yazısı kötü
Yazılınca kader, kurallar katı
Yazmak gerek elbet, tüm hakikati
Durdurmak ne mümkün, dolmuşsa vaden

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

(Devam edecek)