ey gecenin yüzünde ağlayan ay
silsin yıldızlar gözyaşlarını
gülümse ışığın aksın onlara
fer insin gözlerine
parıldasınlar senin her doğuşunda

tel,tel düşsün gülücüklerin
gecenin perçemine
şebnemler yuvarlanıp
katre,kerte düşsün
al gülün çatlayan dudağına


kırılmasın gecenin kanatları
körpe yüreklerine düşerek umutların

gözesinden vadilere
bukle,bukle süzülen ak köpüklü su
hadi hasret şarkıları söyle bana
senin gibi serin ve beyaz akayım
o sevdanın gölüne
koylarına varıp atayım kendimi beyaz kumlarına
bir çobanın kavalından aksın nameler
karışıp rüzgarlara

yürüsün koca kayalar
omuzlayıp dertlerimi sırtlarına
yuvarlasınlar uçurumlara
çeksinler hasret yorganını üzerimden
ben buradayım hala

dudağı çatlayan gül
o biliyor geleceğim bir gün mutlaka
ince,ince akan bir derenin uykusunda
sürüklenirken duygular yavaşça

bir ırmak olup
geçeceğim ruhunun kıyılarından
karışıp gözyaşlarının nehirlerine
doldurup taşıracağız , gönlümüzün çavlanıyla
süreceğiz sonra, o günahsız yarınlara

bir gök kuşağı sırtlamış bizi
asmış sevdamızı renkli yelelerine
koşuyor dört nalla
karışıp gümüş dumanlar arasına



yürüsün mor menekşelerin topuklarında
toprağın yanık bağrı
serpilsin güller menekşelerin arasına
simyacı bir rüzgar her estiğinde
aşılasın sevgiyi ılık,ılık
iklimlerin damarlarına


HÜLYA ÇELİK