24
Yorum
37
Beğeni
5,0
Puan
1394
Okunma

Tren yararken rüzgarı orta yerinden
Biz zamanın kanatlarında
Düşe kalka savruluyorduk
Yükünü vermişken dağlara gökyüzü
Güneşin nefesiyle
Buhar olup kayboluyordu
Tan vururken sabaha çanlarını
Mavi bir atlasla
Gözlerini açıyordu dünya
Neler döküldüğünü bilmeden
Gecenin ırmağına
Güneş göz kırparken afak çizgisinden
Denizin sinesinde sedefler yüzüyordu
Süzülürken rüzgar dağların eteklerinden
Akustik şarkılar akıyordu şelalelerden
Gri bir buğu sarıyorken dünyayı
Sarsıyordu göğü şimşekler
Deniz coşuyor kayaları vuruyordu dalgalar
Yağmur taneleri sağanak atlıyordu
Bulutların gümüş saçaklarından
HÜLYA ÇELİK
5.0
100% (26)