Yağmuru bekleyen kurak toprağım
Her gördüğüm buluta aldanmışım
Sararıp soluyor, gönül yaprağım
Ömrü heder edip, nasıl kanmışım

Gençlik rüzgar gibi esip de geçmiş
Tomurcuğa kadem basıp da geçmiş
Gönül aynalara küsüp de geçmiş
Savrulmuş yapragım, hep hüsranmışım

Bahar tez tukenmiş hava buz gibi
Bana kar fırtına, kime yaz gibi?
Keder beni bulur, derdim az gibi
Her günüme ayrı hüzün banmışım

Buz tutmus yüreğim sevdaya küsmüş
Izdırap gürlemiş, sevincim pusmuş
Lal olmuş umudum sesini kısmış
Yar zehrini sürmüş merhem sanmışım

Gözümden kan döküp çekip gideni
Hasreti bağrıma çakıp gideni
Canımdan canımı söküp gideni
Hergün vazgeçip de yine anmışım

Mutluluk nasıl da gitmiş elimden
Ahuzarım düşmez olmuş dilimden
Yeniden doğarak kendi külümden
Tekrar tekrar sönmüş yine yanmışım

Ayşegül Bahçeci
03.12.2017