1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1340
Okunma
Ne takvimler anlıyor derdimden,
Ne de esen hafif samyeli.
Kac zaman oldu derdimi söylemeyeli.
Fırtınalar kopuyor her gece içimde.
Kaç mevsim geçiyor her gün üstümden.
Yüzüm olmuyor bazen konuşmaya.
Bazen dermanim kalmıyor.
Bir fotoğraf karesi götürüyor bazen eski günlere.
Özlem geliyor bir anlık çocukluğuma.
En güzel günlerimi bıraktım ben mazide.
Büyümek isterdim bir an önce.
Büyüdüm. Toparlanamadim.
Hayatın yükü omuzlarımda,
Büktü belimi şu genc yasimda.
Bir insan ağlamayı özler mi ?Özlüyor işte.
Süregelen bir monotonluğun içinde
Acılarım, Bilinmeyen acılarım ve
Geçmişten kalan dertlerimle
Başbaşa yuvarlanıp gidiyoruz.
Ölümü istiyorum artık.
Dirimden hayır yok bana.
Erdem SÖNMEZ..
5.0
100% (4)
Cevap Yaz