...hiç bir şey kolay olmamalıydı.
güzellik, zorluğun şehvetinde gizli
yaşamak sanatı zor...



bu aralar, yalnızlığımla volta atıyorum.
şehrin sokaklarında,
kaldırım taşlarından duvarlar örerek ilerliyorum .
yeni değil, çok eski mahkumum...

yollar boyunca,
süretler, gölgeler...
mızrak burçlu gökdelenlerde,
demir kepenkli evlerden
özgürlüğe açılan pencereler!

dumanı üstünde,
sigara izmaritlerinde,
bin ah, bin iç çekiş...
küfürler...
arabesk hüzünler...
entel gülüşler...

göz değmedik yer kalmamış,
ürkek ceylanlar su içmeye inmiş...
köşe başı pusularda bekliyor, timsah kürklüler...

çelikten olsa nazarlığın, muskan...
taşı çatlatır meraklı gözler...

karanlığa,yüzümü çivileyeli çok zaman oldu.
bir ışık sızsa,
halesinden görsem insanları
gün boyunca sırtımda taşırım
kimisi evimde arsız misafirim olur,
kimisi yavuz hırsız,
kimisi gecemde düş...


artık,
okunmasın alım yazım , falcı ağızlarca
alnımdaki izlerden gidilmesin uzaklara...
ömür biçilmesin tel tel düşen beyazlara...


şu sokakların, bir gün de ben façasını alsam
tükürsem, yüzüne yüzüne...


ULVİ CAN YOLDAŞ