Ne zaman vazgeçeceksin ,gölgelerin soğuğunda sevişmekten ?

-Hayat dokunabildiğin kadar özel ve güzel
dokununca bir tene , ruha
avuçiçlerinin teri kadar sırılsıklam aşıksın-


Gün gelip,
yalnızlığın kirlenmeden,
aynalarda bir başkasını görmeden,
bir canı sev, incitmeden
tam zamanında sev-dokun
tenin hala duyarlıyken sevilmeye
dudakların arzuluyken öpmeye,öpülmeye
hayatın hengamesinde yorulmadan,
kalp ritimlerin bozulmadan,
varoluşundaki insani hislerini kaybetmeden,
Tam zamanında...


Bir gün mahkumsan ayrılığa,
hazanını bekleme.
ayrılık yakışmıyor hiç bir mevsime, renge
vakitlice git,
süründürmeden...
kırıp dökmeden...
küllerinide savur öyle git...
küller ki,saklandıkca rüzgarlar hangi yöne eserse oraya savruluyorsun.
küllerinden doğuşunu bekleme
o kadar zamanında yok
çünkü, sen topraktansın...


-Kalbinden parmak uçlarına akan nehirlerde,
için titreyerek,
sevdiklerinle yıkanınca,
işte o zaman günahlarından arınırsın.-


Dokunabildiğin kadar yaşadığını hissedersin.
uzaktan baktıkca kısalıyor ömürler ,
beklemekle eş değer ,
gelmiyor...
gelmiyor..
hayallerde kayboluyor boğuluyorsun,
arttıkça artıyor günahların ...
cevapsız kalıyor duaların
ve yalan bütün aşk sözlerin...
yalan...
yalan...

ULVİ CAN YOLDAŞ

Gönül sesimi, güne layık gören seçki kuruluna ve şiir dostlarına saygı ve selamlarımla...Teşekkür ederim