Askıya al kibrini tenhalarda demlensin
Aklın devşir başıma bu gidiş gidiş değil
Ayrılık canı yakar yara biraz mimlensin
Adım atarken düşün gerekse boyun eğil
Aklın devşir başına bu gidiş gidiş değil

Ayrı düşer yolumuz kesişemez bir daha
Ah çekeriz derinden yakarız içimizi
Ay teninde gün batmaz kalırım kıble gaha
Aynalarda can geçer bükeriz içimizi
Ah çekerek derinden yakarız içimizi

Arşın arşın sızlanır Azize’m iliklerim
Adını anmaz dilim feryatlarım lal kalır
Ayıp çıkar ağzımdan düşünce bileklerim
Aşrı aşrı uzaklık aramızda zul kalır
Adını anmaz dilim feryatlarım lal kalır

Arz-ı endam edip gel diye lütüf etmesem
Acep nasıl dayanır taşıdığım bu sine
Arkın öte yüzüne filizlenip bitmesem
Afat vurur vuslatım talan olur bu sene
Acep nasıl dayanır taşıdığım bu sine

Ak düşlerin üstüne kara örtü örtünür
Amel neye hikmetse üzer durur ruhumu
Al fistanın bendinden yürürken yer kertinir
Ar damarı çatlatır şirke sürer ruhumu
Amel neye hikmetse üzer durur ruhumu

Mehmet Kılıçel