İçimde sana söyleyemediğim sözlerle,
Dilimden dökülen her sevda zerresini sana biriktirdim ben.
Asla seni anlatamayan kelimelerle sana seni sevdiğimi söyledim,
Sen beni anlamadın ya.
Tek kalemde şiirler yazdım, okumadın ya.
Daha ne gerek var anlatmaya bilmiyorum.
Ama kalemim ellerimden düşmüyor.
Silgisini sensizlikten yediğim o kalem bile
Seni anlatamadı ya
Sen çekil yüreğimden şimdi.
Elimden aldığın ne varsa yere bırak yavaşça.
Ve dön arkanı git.
Sana anlatamadıklarım seninledir.

Dön ve git, ve adımı anma


Pamuk kadar yumuşak yarınlarımı buldum ama yanlış zamanda,
Bir adım daha atmasaydım sana doğru benim olmaya hazırlardı,
Bana yemek hazırlardı,
Beni yarınlarımda bekleyen.
Üşümüş bir ihanetle bana kastı olmazdı
Beni vurmazdı eline her silah geçtiğinde.
Sen bilmezsin,
Bir kurşun yarasının acısı geçtiğinde
Geriye acı veren yara kalmıyordu bende.
Ne varsa hafiflemiş,
Ne kaldıysa biraz çizilmiş ama.
İş görüyorlardı hala..

Ben sana geç kaldım Lena
Ellerinde yarınların yokken,
Yarınlar hayal ettim beynimde, sadece seninle.
Senin uzak olduğun o yarınlara
Diz çöktüm seni bekliyorum Lena.
Güneş tam tepede hayallerimi kavururken,
Beklemek bana hiç zor gelmedi Lena.
Ama yoruldum
Senin olmayayım diye yordular beni Lena.

Sen bu kadar vazgeçmişken hayattan,
Ben daha bağlanmadan sana,
Sesine alışmadan mesela,
Ses tonundan nasıl olduğunu henüz anlamadan,
Çekip gitmeliyim Lena.
Öyle geç kalmışım ki sana,
Yelkovanı ters çevirsen saatte, yinede sana doğru gelmez zaman.
Sana yanlış geldi benim umutlarım çünkü.
Mutlu Kal Lena!
Ben mutlu olmaktan vazgeçiyorum...

ybarskanmay 05.10.2017 23:58