Şimdi susturulmuş şarkıların sözleri gibiyim ben..
Papatyanın dile gelmeyen o son yaprağı...
Her baktığımda yukarı, okunması yasak bir şiirin
Kısılmış sesi gibi..
Oysa kabullenmişken tüm olanları.
Haykırmaktan sesimi yitirdim olmayanları..

Merhaba sevdiğim kadın..
bir sana beceremedim veda etmeyi,
Ve hiç unutmadım o geceyi..
Heceleyerek dile getirdiklerimizi..
Kaç hece kaç kez güldürdüyse yüzümüzü,
O kadar parçaya bölünen kalbimden gelerek dile geliyor bu cümle..
Seviyorum seni ben ve seviyor olucağım..
Sen artık her yerdesin dediğinden beri,
Bir adım atmadım ileri..
Orada kalmak için.. Sana her yer olabilmek için..
Sensiz sesinle..


ben ayrılık tanımıyorum seni benden koparacak..
kaç kez yüzünü unuttum kokun silindi üzerimden.
Yine de seni sevecek birşey buldum ben..
Dudağınla ıslanmış bir sigara daha..
Kurumuş gözyaşlarımla bir hıçkırık dahadır bu şiir..
hayat bir gün adil bir oyun oynarsa benimle,
Sana bana diz çökecek o hiç sevmediğimiz o şehir..
İşte o günden sonraki her gün senle dolu,
O gün son kez gelerek o yolu.
Seni alıp gideceğim bu hayattan..
Hayattan alacağım seni...

Bir gün arkandayım dediğinde,
Ömrümün sonuna kadar sürücek bu biliyorum...
Her gün arkandayım sevgilim..
Ölümü göze aldım, bu yüzden.
Yaşıyorum...

ybarskanmay 23:29 27.07.2022