1
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
609
Okunma
hiç tanımıyordum yabancının dibi yani
ne çok sevdiğini anlattı bir yemeği
şöyle olsa böyle pişse tam kıvamında hani
bayılırım yemeye
deyince ortak oldum bu seyre
dalgaların kıyıya kadar getirdiği taşlardık
bölündü yüreğimiz her biri ayrı istikamete
oysa sonsuz bir ayrılığın aynı parçasıydık
ne çabuk unutulduk
unuttuk aynı olmayı
ben bu serseri yanılgının içinde döndükçe
doğruyu bulmaya uğraşıyor akıl almaz akıllar
ilk halini anlamayınca uzaklaşıyor bütünlük
yörüngede bir birinden habersiz
çırpınıp duran bütün serüvenler
bu sonsuz yanılgının içinde
indim suya arındım yandım
duydum ki aşk tek şarkı imiş
sıkışıp kaldım o asırlık yankıya
ne ileri ne geri
sevişirken en çok değişmeyi öğrendim.
Cevap Yaz