1
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
801
Okunma
görüyorum havada
çocukça bir beyaza kavuşan at arabası
uyuyanları niye göstermiyorsun resminde
anlat rüyaları ile gülümseyen gözleri
azap çekenleri
uçuruma yanaştığında
aniden bir güvercin tedirginliği ayaklarımda
yeryüzünün içtenliği
kapıya koşan çocuk sevinci yorulunca
ötede uğuldayan rüzgar duruluyor
ve sonra basamakları göğe değen
yeni umutlar yeşeriyor kalbimde
biliyorum bir gün masmavi kuş sesleri
denize doğru hiç heyecanlanmadan
yavaş adımlarla yürüyeceğimi
olmasn işte bu yaralı soğuk
kokusuyla hayalimi aralayan
o eski ay akşamlarını duymak istemiyorum
silinsin kabusların kara yazgısı
beni yeni yaz akşamlarıyla uyandırın
güzel çatıların beyaz sesi
nefesiyle üstümüze sızan bulutlara kaçan evler
hepimiz sıcacık bir yere ineceğiz
yok olup yeniden başlamak için aşkımıza.
Cevap Yaz