Vazgeçmek kolay değil yalnız çocuk,
direnmeyi öğreneceksin önce,
var olmayı..
İçerisinde kalmayı, onunla olmayı
oralardan çok uzaklarda..

Masum bir kedi yavrusu gibi olacak nazın,
Bazen de aslan gibi kükreyeceksin,
benimdir diye..
Senin olmasa da, seninmiş gibi sevmeyi öğreneceksin.
Koklamadan doymayı, hiç olmayı,
aşağılanmayı..

Sayfalarında olacak resimleri,
Bir gece yakarken sigaranı
Ve şehrin sessizliğine üflerken dumanını
belirecek gözlerinde..
Unutmak zor zanaattır çocuk,
ama hatırlamak daha zordur;
Hatırlayacaksın!

Kapısına dayanıp ayaklarına dolanmak isteyeceksin,
mavileri dökülürken gecenin..
Kafiyeleri yoktur böyle dizenin,
Bağrını delipte yakan düzenin..
Dümdüz gideceksin dümdüz,
Hiç sapmadan..
Bazı zaman hacıyatmaz olup yerleri öperek
dikileceksin, tersyüz..
Yarinde olmayan, senin gördüğün yüz..
Yüzler bulacaksın, yüzler içinde,
Binlerce cefa ortasında,
Var olmak mücadelesinde..

Bir sabah oltanı alıp balığa çıkacaksın,
Dibe takılacak.
Bir daha atacaksın, midye çıkaracak,
Balık tutmayı öğreneceksin,
belki aç kalarak..
Sen o nihayetsiz denize tek bir yar için olta atmak nedir bilirsin.
Sıfıra yakın umutlarla,
kesilerek iştahın, gözünde yaşlarla..

Yıldızlara ayna olacaksın çocuk!
Ekmeği tutacaksın ekmeği,
Vatanı kalbinde, Anafartalar’da,
mermi çekirdekleri yiyerek lokma yutmadan..
Güneş’te demleyeceksin çayını üstad gibi,
Bulutlardan süzeceksin..
Sonra anlayacaksın aşkın anlamını,
insanlar seni o zaman tanıyacak,
o vakit şehadet adında bir sancak doğacak,
sevda o yürekte demlenecek,
Hakikati bulacaksın çocuk
gölgelerden sıyrılarak..

Acayip bir cenk içinde dahi mütmain bir kalp ile,
sevdasından emin bir yürek,
yari hak bilecek,
Ve o yarin emanetini zayi etmeyerek,
Her şeyiyle severek,
Dimdik ve mesrur iki kalp
Allah diyecek!
İki kalp ve bir nabız,
Ya nasip..
Tek bir göz, tek bir kulak, tek bir kalp,
tek bir giz, tek bir iz, tek bir aşk,
Tekbir ederek..!