kırgınım
rüyalarımda dokunduğumda saçlarına
bir belirip bir kaybolmalarından..

yeniliyorum varlığına
geri gelmez mi geçen günler
dizlerimde sevemem mi yüzünü
yine öylesi ışıldamaz mı gözlerin..?

farkındalığı çok zor bazı ihtirasların
tahammülü mümkün değil geriye kaçışların
ve bu aşkın maktülünü unutmuşsun
hiçliğe karışmış sevginin arzuları..

içinde sen olan her şeyde ben varım
olmasam bile hayatında
anmasan dahî adımı
baktığın her yönde belirecek göz yaşlarım..

hem bazen tam unuttum dediğin an hatırlatır kendini
yokluk tualinde gölgesini çizdiğin efkâr
sarıp sarmalar sessizce tüm arzuhalini
her dokunuşun içtenlikle onadır, engel olamazsın..

ve işte o yapbozun hep bir parçası eksik
ne yapsan tamamlayamazsın
eksilir nefesin, çoğalır hıçkırıkların
-KAÇAMAZSIN-!!!
birikir sessizce sımsıcak yaşların..

o sen olamazsın her ne kadar istesen de
ayrılamazsın ilişik cümlelerinden
kokusunu atamazsın üstünden
hiçbir su arındırmaz tenine karışan nefesini
bırakamaz, ayrılamazsın..

hadi şimdi bul o eksik parçayı kendinde
sen de biliyorsun, onsuz var olamazsın
direnemez, oralarda kalamazsın
bu yapbozun vazgeçilmez kalanısın
toparlanamaz, doğrulamazsın..

artık çal şarkınızı, kulaklarında çınlasın
sen onunla bahar onunla çiçek açarsın
solmasın gülüşün, yüzünde mevsimler canlansın
artık o ölümsüz dans başlasın
bu unutulmaz filmde onun kollarındasın
durmasın bu sahne sürekli tekrarlansın
aynı hayatın repliğinde sevdanla bambaşkasın..