Bir yaşamak diliyorum,
Son ağrıları dünyamın..
Yeniden kavuşmak eski eğlencelere,
haylaz gülüşlerimle..

Kanatları göğe açılmış nadide prenses
son dansını yaparken ince bilekleriyle..
Nefesini koklarken, yeni baharın
dudakları göğsümde..
Sızlamaları batarken kirpiklerinden
bambaşka çizgilerde..
Bu başka anların sancısıdır
ve puslu günlerde anacaksın beni,
Yalnızlığın her çöküşünde..

Küstüğüm günleri unut,
Ben çok kustum onların üstüne..
bir tadı yok artık anılmaların kadife gecelerde..
Hep hayırla anarım, böylesi kolay,
ama benden dua bekleme..
dilleri lâl olmuş tutkun adamın
her son şiirine sığışmak cefasını çekeceksin.
Ben duyguların adamı, sen hayatın kadını,
Bunu hep bileceksin!

Bir sabah uyandığında duyacağın selâ,
ya da uzaklardan gelen kara haber
belki hiç akıtmayacak göz yaşlarını,
Yine de orada bir yer sızlar olur ya..
Sırf o anlık pişmanlık için yaşıyorum.
Ölüm köyüne tecilli yolcu misali,
Ölmekleri kokluyorum!
Yaşamak direnmekleri arasında..