Bak
benden duyduğunu söyleme kimselere
ev sahibi şikayet etmiş, evden çıkmıyor diye baban
komünist bu deyip, tıktırmış içeriye;

etliye sütlüye karışmaz bir adam
hayatında bir kere gitmiş fındık mitingine
sokmuşlar onu da söylesem ayıp kaçar
anla sen işte, söylenmeyecek bir yerine...

altı mahkeme üstü bilfiil beş yıl
giydirmişler tektip elbisenin üzerine
tamamdır yeter bu kadar çektiği etsin beraat
ne yaparsın bunun adı adalet
devlet baba işte, kesen kılıcta vardır bir keramet

çıktıktan on gün sonraydı- kesiştik
bir göz yandan, çarkı süzülmüş
adettendir geçmiş olsun mehmetcan’ım
allah bi daha yolunu düşürmesin
demesin mi;
ne konuşuyosun benle sen polis misin?

ulan ben işte!
kaldırım taşlarını döşerken, kum taşıyan arkadaşın;
bırak ulan peşimi
benle kimse konuşmasın!

uçmuş garibim be!
bu korku bundan nasıl çıkacak?
iflah olacak cinsten değil- olmayacak
bari sana sahip çıksın bu hayat...

tutturdun ille de emek ve devrim
olmazsa olmaz bunun adı sosyalizm
aklını başına devşir, gidişatın hiç de iyi değil
laf anlamaz mısın sen?
kardeşin okuyacak, babansa fer fecir...

faşizm döktüğü kanda boğulacak- anladık
tamam vampir
baraj yaptırmış sülo, bırak doldurup doldurup içsin.
baksana sen işine;
bas pedala, üstünede bir türkü dinlersin

suya sabuna dokunmadın mı
senden güzeli yok be yasemin!
omuzdan askılı, göğüslerinde gizlenmeyen tişort
makinanın başında bir ileri bir geri- havada sıcak
ayakta gezinen adama bakıp manalı manalı hohlayacan
sabah sürdüğün deodorantı, burnunun dibinde koklatacan
kırıttın bir kıyamet, kırıtmadın onca kıyamet
zaten şimdi sen koparacan...

sevdiğinde senin bezinden
almışsın ya bir kere, acı soğanın tadını
istanbul kazan sen kepçe
kokusunu illaki de bir yerden çıkaracan...

sana mı kaldı bunca alemin tasası
haksa hak billahi de tillahi de alınacak

bak işte dalgana
patronun maaşına zammı, ha yaptı ha yapacak
namus düşkünü müsün be mübarek!
alt tarafı bir kere dokunacak.

kaldır kafanı da sokağa bak
bir şekile kaç beden satılığa çıkacak...


Umut/ Zamanı Delen Şiirler