Artık şiirde yazmam diyorum göklere küser ya kuşlar
İçimde kırılan âyin
Avucumda ateş
Ayırıp külü alevden
Sığıntı bildiğim
Dumanın hükmü

Sen var ya sen ey azap seli bakışlı bir cümlede kayboluşum
Sen var ya sen
Yokluğunda
Yok bildiğim kendimi
Varlığında yeniden doğuşum

Sen ki;
Yokluğa hıçkıran lisan sesi
Dağılın ruhumun hüzzam bestesi

Yitip giderken adımın her harfinde
Bıçkın bir zaman
Gözümün seyrinde tükenmeyen
Milyon renk cümbüşü
Argüman ..

Sakınırım her cümleden
Sığdırıp yüreğimin orta mahaline
büyütüyorum özleminin
Her tonunu
Yaslı mısralara düşerken kelam..

Saatlerin sır duvarlarına
Düşerken kirli gölgeler çakılır aklımın çözülmez taşlarına esrik düşünce

Aşk kuytulanır Temmuzda yanar kavrulur içimdeki sen

Ah’sen bir bilsen bendeki seni
Sendeki sen çekilir iç edersin gözlerimin cennetinden

Nuray AYHAN...