Dur!!
Sessizliğin aynasında
Ara nefesimi...
Hani ayaz geceleri ç’ağrı
Gazel senfonisi rüzgâr
Ay mahpus edilirken
Bulutlara
Bir sonbahar şarkısı dilimde hani..

Hani buğulu gözlerime resmettiğim renk
Gölgenin yağmurunda
Islanırken ellerim
Yapraklar solarken tüm hüzünlerde ,
sarı bir telaşı kaplarken içim
Bir, bir adımlarken
zamanın ibresi hani.
iklimler boğulurken hoyrat türkülere
Rüzgârlar kesiği
Bir hıçkırıkla
Düğümlenir boğazımız hani..

Doğudan savrulurken ömrün menzili
Babilin asma bahçelerinden kopup gelen renkleri saklarken zaman
Sıcacık gülüşleri titretirken yoksulluğa uğrayan güneş
Tüm benliğimiz
Üşür ya hani...

Yokluk nedir öğrenir insan ayalarında sızlarken hasret
Şakaklarında kederden yağlı bir kurşun
Günü ve dünü
Vurur ya hani..


Söylüyorum kuşlara göçerken yeni memleketlerine
belki bu son bakışım, son yazışım son bir türkü belki dilime dolanan
bu sonbahar şarkısı
Olmadık anlarda
Söylerim ya hani ...


Nuray AYHAN...