yüreğim ince bir yol
koyu acılar biriktirmişim
zindan gecelerden çıkar
her gün karanlık sabahlara uyanırım
ağustos ortasında
soğuk mevsimler
idam geceler
intihar zamanlar biriktirmişim

en çok bu hayatta öğrendim sevmeyi
en güzel sevmeyi sende buldum
beni sende sevdim
yaşamı sende sevdim
gülümsemeyi sende sevdim
ağlamayı, kanamayı, ölmeyi bile sende sevdim

sancılı bir yaşamı
gök kuşağına boyadım
rengarenk
ellerim rengarenk
göğsüm şiir
gözlerim sen
ve bir tufandayım
alabora olan bir teknede
bir okyanusun en dibinde
bir depremin enkazında
bazende bir idam sehpasında
bazende kör bir kurşunun hedefinde
en çokta sensizliğin karanlığındayım
sen günleri de karanlığa boğdun bende

bir yaşamımda sensin
ne yokluğuna alışabildim
ne de yalnızlığa
.....yoksun
ama varsın gibi seviyorum seni
sen yüreğimde olan bir şeysin
seni hiçbir yerde aramıyorum
en çok acı çekerken öğrendim sevmeyi
en güzel sen acıttın beni
beni sende sevdim

ibrahim dalkılıç

15/08/2017
21:20 izmir